Het recept voor vrede
De ingrediënten en bereiding:
- Een snufje onmacht
Neem een snufje onmacht
Onmacht is geen fout of probleem, maar een krachtig begin.
Het wijst op een diepe wens: je voelt onvrede met wat er is, en dat straal je uit.
Je wéét vanbinnen dat de wereld zoveel mooier kan zijn dan wat we er nu van maken.
Als een paradijs – en nog duizend keer mooier. Voor minder ga je niet.
Die diepe wens klopt. De vraag is: hoe wil je bijdragen aan die verandering?
Kies hier bewust voor de wetmatigheid: je kunt alleen jezelf veranderen.
2. Een heldere omschrijving van vrede
Voeg de heldere omschrijving van vrede toe
Nodig jezelf uit om alles wat er gebeurt – en alles wat gezegd wordt –
werkelijk te accepteren.
Vol-ledig.
3. De belofte
Voeg nu de volledige belofte toe:
“Ik kom in vrede.”
Een zin die je in elk contact, in elke ontmoeting, ook die met jezelf,
probeert vorm te geven.
Deze belofte doe je aan jezelf – aan niemand anders.
Het is een aanzet, géén opdracht.
Het hoeft niet te lukken.
Elke ontmoeting is opnieuw een kans.
Groeien in vrede is het gevolg – hoe dan ook.
Herhaal de belofte als je merkt dat je de ander wilt veranderen. Herinner jezelf eraan: vrede brengen is een persoonlijke activiteit.
4. Een flinke scheut creativiteit
Voeg tot slot een flinke scheut creativiteit toe.
Wees vindingrijk.
Zoek steeds nieuwe manieren om “in vrede” aanwezig te zijn in ontmoetingen.
Leer van de keren dat het niet lukte. Wees mild voor jezelf als je weer in de reflex van beheersing schiet. Glimlach om je onmacht – dat helpt.
Serveer met vragen als:
Wat gebeurt er nu dat ik moeilijk kan accepteren?
Wat heeft de ander gezegd of gedaan dat onvrede in mij oproept?
Welk thema zie ik nog niet als iets van mijzelf?
Wat probeer ik te vermijden, te bagatelliseren of te ontkennen?
Sta ik mezelf toe te voelen wat ik voel?
Zie ik de ander nog steeds als aanleiding, en niet als oorzaak van mijn onvrede?